IISG

Collectie: Boon

« vorige | bladeren | volgende »
De foto’s uit deze collectie zijn ter beschikking gesteld door Siem Boon. Haar oma Emma (Ems) Grizèl werd op 1 mei 1910 geboren in Long Iram op Borneo (Nederland-Indië), precies op de evenaar. Oma's vader, Cornelis (Cees) Grizèl, was een Nederlander uit Zutphen die bij het KNIL was gegaan. Zijn echtgenote Emeh was een Soendanese. Ze kregen vier kinderen: Cor, Ems, Jo en Bep. Het gezin ging een aantal keren op verlof naar Nederland, omstreeks 1913 en omstreeks 1925. Ems Grizèl bezocht de middelbare school aan de Waldeck Pyrmontkade en volgde later een opleiding typen en steno bij Schoevers, om in 1929 weer terug te keren naar Nederlands-Indië. Daar ging ze aan de slag bij Lindeteves-Stokvis en leerde ze haar echtgenoot Bob Derksen kennen. Hij was geboren in Duisberg (hij had een Duitse vader) en getogen in Den Haag. Nadat ze getrouwd waren, raakte Ems zwanger. Het echtpaar reisde naar Den Haag voor de bevalling, waar haar ouders en twee zusjes al woonden. Hun dochter Ellen werd geboren op 17 oktober 1936.

Na de bevalling ging het gezin naar de Straits Settlements (Britse kroonkolonie), waar zij achtereenvolgens in Ipoh, Kuala Lumpur en Penang woonden. In 1939 vertrokken zij vanwege het Duitse paspoort van Bob Derksen op stel en sprong (ze hadden slechts 24 uur de tijd) naar Malang (Oost-Java). Toen op 10 mei 1940 de Duitsers Nederland binnenvielen, werden ook alle Duitsers in Indië geïnterneerd. Bob kwam terecht in het kamp Ngawi (Oost-Java). Ems voorzag in het levensonderhoud van Ellen en zichzelf door het geven van pianoles en het maken van kleren. Na de oorlog duurde het nog meer dan een jaar voordat Bob Derksen uit Brits-Indië via Duitsland en Nederland naar Indonesië kon terugkeren. Het bleek voor hem en Ems daarna onmogelijk om de draad weer op te pakken. Ze scheidden niet lang daarna.

Eind februari 1951 vertrokken Ems en haar dochter naar Nederland met de M.S. Modjokerto. De eerste maanden logeerden ze bij Ems’ ouders in de Haagse Nieuwediepstraat. Daarna verhuisden ze naar een pension aan de Groothertoginnelaan. Omdat Ems als secretaresse te weinig verdiende, keerde ze terug naar Indonesië, waar ze in Soerabaja bij Tiedeman & Van Kerchem ging werken. Ellen bleef in Den Haag om haar school af te maken. In 1953 voegde haar moeder zich weer bij haar. Ems Grizèl kreeg een baan op het ministerie van Landbouw en Visserij. Begin jaren zestig kocht ze een appartement aan de Loosduinsekade.

Ellen Derksen kwam in kontakt met Tjalie Robinson en raakte zo betrokken bij het tijdschrift Tong Tong en in 1959 ook bij de Pasar Malam. Moeder Ems Grizèl werd al snel verantwoordelijk voor de standhoudersadministratie. Na haar vervroegde pensionering in 1968 heeft zij dertig jaar als fulltime-vrijwilligster bij de Pasar Malam gewerkt. Dochter Ellen trouwde in 1963 met Tjalie’s zoon, Rogier (geboren in 1937 in Meester Cornelis, Batavia, Nederlands-Indië). In 1964 kregen zij een dochter, Michèle (latere roepnaam Siem). Zowel moeder als dochter werden onderscheiden voor hun inzet voor de Pasar Malam Besar. Ems Grizèl kreeg de Eremedaille verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau en Ellen Derksen werd benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau. Ems Grizèl overleed op Tweede Kerstdag 1998. Zij werd begraven op Oud Eik en Duinen, waar zich ook de graven van haar ouders bevinden. Rogier Boon overleed in 1995 in Den Haag.

Literatuur: Siem Boon, ‘Een thuis’, in: Annemarie Cottaar (red.), Indisch leven in Nederland ( Amsterdam 2006) 198-208; Siem Boon en Leslie Boon, Rogier Boon. Indisch ontwerper, Den Haag 2007.
 

Den Haag, 1913 (ca.)

Den Haag, 1925 (ca.)

Den Haag, 1925 (ca.)

Den Haag, 1926 (ca.)
 

Den Haag, Scheveningen, 1929 (ca.)

Den Haag, 1930

Vogelenzang, 1937

Vogelenzang, 1937
 

Vogelenzang, 1937

Den Haag, 1952

Den Haag, 1960 (ca.)

Den Haag, 1960
 

Den Haag, 1964

Den Haag, 1964

Den Haag, 1965

Den Haag, 1967
 

Den Haag, 1968 (ca.)

Den Haag, 1970 (ca.)

Den Haag, 1971
 
top