In het café van Anton Maruša (rechts) in Heerlen (ca. jaren dertig).

Na beëindiging van de schicht zochten mijnwerkers elkaar op in het café om een paar borrels te drinken en een kaartje te leggen. De vele cafés vervulden een belangrijke functie in het sociale leven van mijnwerkers van alle nationaliteiten. Er waren verspreid over de Mijnstreek meerdere cafés met Sloveense eigenaren, zoals het café van ex-mijnwerker Anton Maruša in de Kampstraat in Heerlen. Het was echter ook populair bij Sloveense en Joegoslavische communisten, voor en na de oorlog. Er werden (geheime) samenkomsten georganiseerd en na de oorlog waren er bijeenkomsten waarbij vertegenwoordigers van de Joegoslavische ambassade aanwezig waren. Vermoedelijk werd in café Maruša ook de repatriëring van een paar honderd Sloveense mijnwerkers en hun gezinnen voorbereid. Caféhouder Anton Maruša, die zich opwierp als de organisator van dit zogenaamde transport van 1947, ging zelf ook mee. Hij deed het café over aan een aangetrouwd familielid.