Het koste in de jaren '30 moeite om bouwplannen te verwezenlijken. Al in 1930 was men begonnen met plannen voor woningen aan de Koningin Emmalaan. Pas in 1935 werden de 94 woningen en twee winkels opgeleverd. Voorwaarde voor het verkrijgen van een rijksvoorschot was dat de bouwkosten beperkt bleven dus dat de woningen niet te breed mochten zijn. Architect Vergeer moest behoorlijk passen en meten. Tegen zijn zin moest hij de keuken achter laten uitsteken, zodat die een deel van het licht achter weg nam. De beperkte woonruimte zou beneden ook een kleine voor- en achterkamer opleveren. De architect besloot af te wijken van de gebruikelijke kamer-en-suite en ��n ruimte te maken die visueel onderbroken werd door de schouw en een muurkast.
De helft van de woningen is uitgevoerd als boven- en benedenwoning waarvan de huurprijs laag kon blijven. De benedenwoningen waren speciaal bestemd voor ouden van dagen die zo midden tussen de overige bewoners konden wonen. Woningbouwvereniging Volkshuisvesting zag verder toe op een 'net aanzien' van het complex door eenheid van zonwering en voortuinbeplanting.